arnoldcornelis

Logica van het Gevoel

Begin 2015 kwam mijn boek uit getiteld: "Waarom het in Nederland gaat zoals het gaat" Hierbij leun ik zwaar op Arnold Cornelis' werk, m.n. Logica van het gevoel. Het blijkt dat zijn theorie (maatschappijsturing, nesteling der emoties e.d.) zeer veel zaken in Nl kan verklaren. Zijn werk is dus praktisch bruikbaar. Ik zou over mijn boek graag wat discussie voeren. Het ISBN nummer is 9789402213911. Zie ook bijgevoegde E-flyer.

Weergaven: 248

Bijlagen:

Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Hallo Joost,

Het lukt mij helaas niet om het PDF bestand: promotiebericht.pdf  te openen.

M.vr.gr.

Hendrik ten Berge

Hendrik, Als je me jouw email adres stuurt stuur ik het buiten het netwerk op. Voor de zekerheid nogmaals. Problemen met openen heb ik niet elders gehoord.

Joost

Bijlagen:

 E-flyer is leesbaar door op annuleren te drukken. Printen kan uiteraard ook. Wat ik me afvraag is waarom er geen reacties zijn. gr, Joost.

Dag Joost van der Valk,

Ik heb jouw boek met veel belangstelling gelezen.

Het doet mij altijd goed als iemand het gedachtegoed van Arnold Cornelis zo intensief gebruikt in zijn werk.

Het was mooi om te lezen dat jouw ervaring bij Rijkswaterstaat de communicatieve zelfsturing werkte.

Enige bedenkingen heb ik bij het grote historische deel van het boek, omdat het voor mij te lang was. 

Het sociaal regelsysteem heeft een functie gehad, maar is verzadigd en het communicatieve zelfsturingssysteem is de vervanger aan het worden, maar oké, dat kost nog wel wat tijd.

Even iets over de zelfsturing, welke driedelig zal moeten zijn volgens mij. Het moet geleerd worden, je moet het actief leren gebruiken en en het moet mogelijk gemaakt worden.

De zelfsturing zal in het onderwijs en de opvoeding al ingevoerd moeten worden, wat bij het Sudbury Valley Onderwijs al het geval is. 

Dat laatste heeft ook politiek gevolgen, het onderwijs moet echt aangepakt worden en men zal veel meer ruimte moeten geven aan burgerinitiatieven en dat ook echt moeten stimuleren.

In het bedrijfsleven en instituties loopt men soms inderdaad tegen een muur, zodat men depressief wordt.

Maar moderne leiders begrijpen dit steeds beter, zodat eigen initiatief en zelfsturende teams betere, efficiëntere en interessantere resultaten halen.

De communicatieve zelfsturing grijpt razendsnel om zich heen in de wereld en dit zal niet meer te stoppen zijn.

Tot zover mijn eerste commentaar en we zullen er nog langer over communiceren hoop ik.

Lees je ook mijn boekje ?   'Zelfsturing voor iedereen'   2012  uitg. Boekscout.nl   ISBN 978-94-6206-210-8

Vriendelijke groet,

Martin uit den Bogaard.  

Beste Martin,

Veel dank voor je reactie. Heb je boek gekocht en zal dit lezen. Het grote probleem van de communicatieve zelfsturing is de invoering. Hiervoor is het onderwijs aan zet, doch ik heb hierover wat zorgen. Bij RWS heb ik meegemaakt dat een organisatie ingericht op comm. zelfsturing door de rationalisatiehype van de afgelopen 20 jaar is afgebroken tot een simpele uitvoeringstent ofwel een timmerfabriek. HET GAAT DUS NIET VANZELF. Graag zou ik verder willen discussiëren over hoe dit het beste vorm te geven. In mijn boek noem ik de Ecole nationale d'administration als voorbeeld. Nl zit m.i. stijf in het sociale regelsysteem. Na het lezen van jouw boek kom ik bij je terug.

Gr. Joost
 
Martin uit den Bogaard zei:

Dag Joost van der Valk,

Ik heb jouw boek met veel belangstelling gelezen.

Het doet mij altijd goed als iemand het gedachtegoed van Arnold Cornelis zo intensief gebruikt in zijn werk.

Het was mooi om te lezen dat jouw ervaring bij Rijkswaterstaat de communicatieve zelfsturing werkte.

Enige bedenkingen heb ik bij het grote historische deel van het boek, omdat het voor mij te lang was. 

Het sociaal regelsysteem heeft een functie gehad, maar is verzadigd en het communicatieve zelfsturingssysteem is de vervanger aan het worden, maar oké, dat kost nog wel wat tijd.

Even iets over de zelfsturing, welke driedelig zal moeten zijn volgens mij. Het moet geleerd worden, je moet het actief leren gebruiken en en het moet mogelijk gemaakt worden.

De zelfsturing zal in het onderwijs en de opvoeding al ingevoerd moeten worden, wat bij het Sudbury Valley Onderwijs al het geval is. 

Dat laatste heeft ook politiek gevolgen, het onderwijs moet echt aangepakt worden en men zal veel meer ruimte moeten geven aan burgerinitiatieven en dat ook echt moeten stimuleren.

In het bedrijfsleven en instituties loopt men soms inderdaad tegen een muur, zodat men depressief wordt.

Maar moderne leiders begrijpen dit steeds beter, zodat eigen initiatief en zelfsturende teams betere, efficiëntere en interessantere resultaten halen.

De communicatieve zelfsturing grijpt razendsnel om zich heen in de wereld en dit zal niet meer te stoppen zijn.

Tot zover mijn eerste commentaar en we zullen er nog langer over communiceren hoop ik.

Lees je ook mijn boekje ?   'Zelfsturing voor iedereen'   2012  uitg. Boekscout.nl   ISBN 978-94-6206-210-8

Vriendelijke groet,

Martin uit den Bogaard.  


  Beste Martin,

Heb je boek gelezen. Heel leuk uitgelegd voor de niet ingewijde. Alleen vrees ik dat de invoering van de communicatieve zelfsturing niet vanzelf gaat. De opkomst is niet te stuiten zei je. De vraag is waarom de opkomst niet te stuiten is. NL zit zeer stijf in het sociale regelsysteem. Het huidige kabinet met name de langdurige zorg is daar een goed voorbeeld van. Eerst wordt de gehele problematiek over de schutting gegooid. Daarna mag de gemeente die geen expertise heeft op dit gebied, dit alles oplossen. Bij communicatieve zelfsturing zou geheel andere terminologie worden gebezigd. En meer kijken naar wat je wilt bereiken. Ik ben dus niet a priori van overtuigd dat de zelfsturing spoedig komt. De politiek is daar veel te ruw en heeft in zijn algemeenheid te weinig niveau.
Joost van der valk zei:

Beste Martin,

Veel dank voor je reactie. Heb je boek gekocht en zal dit lezen. Het grote probleem van de communicatieve zelfsturing is de invoering. Hiervoor is het onderwijs aan zet, doch ik heb hierover wat zorgen. Bij RWS heb ik meegemaakt dat een organisatie ingericht op comm. zelfsturing door de rationalisatiehype van de afgelopen 20 jaar is afgebroken tot een simpele uitvoeringstent ofwel een timmerfabriek. HET GAAT DUS NIET VANZELF. Graag zou ik verder willen discussiëren over hoe dit het beste vorm te geven. In mijn boek noem ik de Ecole nationale d'administration als voorbeeld. Nl zit m.i. stijf in het sociale regelsysteem. Na het lezen van jouw boek kom ik bij je terug.

Gr. Joost
 
Martin uit den Bogaard zei:

Dag Joost van der Valk,

Ik heb jouw boek met veel belangstelling gelezen.

Het doet mij altijd goed als iemand het gedachtegoed van Arnold Cornelis zo intensief gebruikt in zijn werk.

Het was mooi om te lezen dat jouw ervaring bij Rijkswaterstaat de communicatieve zelfsturing werkte.

Enige bedenkingen heb ik bij het grote historische deel van het boek, omdat het voor mij te lang was. 

Het sociaal regelsysteem heeft een functie gehad, maar is verzadigd en het communicatieve zelfsturingssysteem is de vervanger aan het worden, maar oké, dat kost nog wel wat tijd.

Even iets over de zelfsturing, welke driedelig zal moeten zijn volgens mij. Het moet geleerd worden, je moet het actief leren gebruiken en en het moet mogelijk gemaakt worden.

De zelfsturing zal in het onderwijs en de opvoeding al ingevoerd moeten worden, wat bij het Sudbury Valley Onderwijs al het geval is. 

Dat laatste heeft ook politiek gevolgen, het onderwijs moet echt aangepakt worden en men zal veel meer ruimte moeten geven aan burgerinitiatieven en dat ook echt moeten stimuleren.

In het bedrijfsleven en instituties loopt men soms inderdaad tegen een muur, zodat men depressief wordt.

Maar moderne leiders begrijpen dit steeds beter, zodat eigen initiatief en zelfsturende teams betere, efficiëntere en interessantere resultaten halen.

De communicatieve zelfsturing grijpt razendsnel om zich heen in de wereld en dit zal niet meer te stoppen zijn.

Tot zover mijn eerste commentaar en we zullen er nog langer over communiceren hoop ik.

Lees je ook mijn boekje ?   'Zelfsturing voor iedereen'   2012  uitg. Boekscout.nl   ISBN 978-94-6206-210-8

Vriendelijke groet,

Martin uit den Bogaard.  

Hallo Joost en Martin,

Ik wil graag even reageren op de uitdrukking “invoering van communicatieve zelfsturing”. Ik denk niet dat communicatieve zelfsturing kan worden “ingevoerd”.

Identiteit, en ook collectieve identiteit, zijn ontwikkelingsprocessen. Mythen, cultuur en gewoontes zijn de bronnen die deze processen stabiliseren. Dat is nodig, want nieuwe sociale samenlevingsvormen stuwen het proces van de persoonlijke en collectieve ontwikkeling voort. Op grond daarvan ontstaat er voor iedere persoon, en groep van personen een geheel eigen, gevoelsmatige werkelijkheidsbeleving. Indien die beleving zelfherkenning toestaat, dan nestelen zich de emoties in de terugmelding naar de bron als positieve gevoelens van geborgenheid en rechtvaardigheid. De sturing van het eigen ontwikkelingsproces verloopt dan betekenisvol en er is sprake van syntonie.

Maar als de sturing van de identiteitsconstructieprocessen niet meer harmonisch kunnen worden teruggekoppeld, en zodoende de aangeboorde bronnen onvoldoende bijdragen aan stabiliteit, dan komt de bruikbaarheid van het sociale werkelijkheidsbeeld en daarmee ook het inzicht in de eigen situatie in gevaar. Dan kan de zelfexpressie van mens en collectief niet meer in voldoende mate worden afgebeeld op de bestaande samenlevingspatronen. De emoties die dan worden opgeroepen door het natuurlijk leerproces der menselijke identiteit boren nieuwe bronnen aan die zingeving mogelijk maken in de richting van de ontwikkeling der menselijke capaciteit. Want waar plaats is voor “eigen identiteit” als proces in het communicatieve denksysteem, kunnen emoties verbonden met zelfsturing zich nestelen in een nieuwe stabiliteitslaag van de cultuur.

Hartelijke groet,

Hendrik

Beste Joost,

Allereerst bedankt dat je mijn boek hebt aangeschaft en gelezen.

Jouw vraag over communicatieve zelfsturing die niet te stuiten is bedoel ik tweeledig. Deze ontwikkeling is niet te stuiten zoals Arnold Cornelis zo mooi uitlegt, omdat dit een cultureel gegeven is in deze tijd in de westerse cultuur die op verschillende manieren in de wereld zich aan het ontwikkelen is. Ik zal er enkele opnoemen en ze later uitwerken als daar behoefte aan is.

- De behoefte van werknemers om zich meer met het beleid te bemoeien.

- Moderne bedrijven die meer en meer met hun werknemers communiceren en daar hun voordeel mee doen. (voorbeeld: het bedrijf 'Semco' van Ricardo Semler in Brazilië uit de documentaire van Tegenlicht)

- Stichting 'Buurtzorg' in Nederland

- De vluchtelingen uit Syrië die zich nu zelfsturen omdat wij ze in de steek laten.

- De participatiemaatschappij waar de regering zo graag op in wilspelen, maar vergeet dat daar ook veel meer ruimte voor zelfsturing moet komen voor de participanten.

- De steeds mondiger wordende samenleving, die nog aan het leren is om te communiceren met redelijke argumenten.

enzovoort, enzovoort .........

Maar we moet het wel herkennen en willen zien.

 De tweede reden heb ik al voor een deel beantwoord, omdat het een proces is zoals Hendrik ook zei en dat kost tijd, maar het is te zien in de wereld, want de nieuwe tijd is aan verandering toe en daar is het communicatieve zelfsturingssysteem de enige oplossing voor volgens mij. Jürgen Habermass, de Duitse filosooof, zegt  eigenlijk het,zelfde, maar dan vanuit zijn communicatieve rationalisme, via echte communicatie op gelijkwaardige voet is het mogelijk om de wereld te ontwikkelen.

De nieuwe ontwikkelingen komen eerder uit de bevolking dan uit de regering en de echte nieuwe bedrijven met visie niet te vergeten. Paul Verhaeghe in België schreef het nieuwe boek 'Autoriteit' en geeft daarin ook aan dat innoverende bedrijven nieuwe ontwikkelingen aandragen van deze aard.  

 Vriendelijke groet en tot de volgende reactie,

Martin.  
  Joost van der valk zei:


  Beste Martin,

Heb je boek gelezen. Heel leuk uitgelegd voor de niet ingewijde. Alleen vrees ik dat de invoering van de communicatieve zelfsturing niet vanzelf gaat. De opkomst is niet te stuiten zei je. De vraag is waarom de opkomst niet te stuiten is. NL zit zeer stijf in het sociale regelsysteem. Het huidige kabinet met name de langdurige zorg is daar een goed voorbeeld van. Eerst wordt de gehele problematiek over de schutting gegooid. Daarna mag de gemeente die geen expertise heeft op dit gebied, dit alles oplossen. Bij communicatieve zelfsturing zou geheel andere terminologie worden gebezigd. En meer kijken naar wat je wilt bereiken. Ik ben dus niet a priori van overtuigd dat de zelfsturing spoedig komt. De politiek is daar veel te ruw en heeft in zijn algemeenheid te weinig niveau.
Joost van der valk zei:

Beste Martin,

Veel dank voor je reactie. Heb je boek gekocht en zal dit lezen. Het grote probleem van de communicatieve zelfsturing is de invoering. Hiervoor is het onderwijs aan zet, doch ik heb hierover wat zorgen. Bij RWS heb ik meegemaakt dat een organisatie ingericht op comm. zelfsturing door de rationalisatiehype van de afgelopen 20 jaar is afgebroken tot een simpele uitvoeringstent ofwel een timmerfabriek. HET GAAT DUS NIET VANZELF. Graag zou ik verder willen discussiëren over hoe dit het beste vorm te geven. In mijn boek noem ik de Ecole nationale d'administration als voorbeeld. Nl zit m.i. stijf in het sociale regelsysteem. Na het lezen van jouw boek kom ik bij je terug.

Gr. Joost
 
Martin uit den Bogaard zei:

Dag Joost van der Valk,

Ik heb jouw boek met veel belangstelling gelezen.

Het doet mij altijd goed als iemand het gedachtegoed van Arnold Cornelis zo intensief gebruikt in zijn werk.

Het was mooi om te lezen dat jouw ervaring bij Rijkswaterstaat de communicatieve zelfsturing werkte.

Enige bedenkingen heb ik bij het grote historische deel van het boek, omdat het voor mij te lang was. 

Het sociaal regelsysteem heeft een functie gehad, maar is verzadigd en het communicatieve zelfsturingssysteem is de vervanger aan het worden, maar oké, dat kost nog wel wat tijd.

Even iets over de zelfsturing, welke driedelig zal moeten zijn volgens mij. Het moet geleerd worden, je moet het actief leren gebruiken en en het moet mogelijk gemaakt worden.

De zelfsturing zal in het onderwijs en de opvoeding al ingevoerd moeten worden, wat bij het Sudbury Valley Onderwijs al het geval is. 

Dat laatste heeft ook politiek gevolgen, het onderwijs moet echt aangepakt worden en men zal veel meer ruimte moeten geven aan burgerinitiatieven en dat ook echt moeten stimuleren.

In het bedrijfsleven en instituties loopt men soms inderdaad tegen een muur, zodat men depressief wordt.

Maar moderne leiders begrijpen dit steeds beter, zodat eigen initiatief en zelfsturende teams betere, efficiëntere en interessantere resultaten halen.

De communicatieve zelfsturing grijpt razendsnel om zich heen in de wereld en dit zal niet meer te stoppen zijn.

Tot zover mijn eerste commentaar en we zullen er nog langer over communiceren hoop ik.

Lees je ook mijn boekje ?   'Zelfsturing voor iedereen'   2012  uitg. Boekscout.nl   ISBN 978-94-6206-210-8

Vriendelijke groet,

Martin uit den Bogaard.  

Dag Henrik,

Ik ben het helemaal met je eens dat communicatieve zelfsturing een langdurig proces is dat je niet zomaar even in kan voeren en dat daar veel tijd, inzet en vooral inzicht voor nodig is, maar het is wel overal in de maatschappij met horten en stoten aanwezig en dat moet je ook leren herkennen. Ik ben wel optimistisch
 hierover, maar dat is misschien mijn aard. We communiceren gewoon hierover door, want er is nog veel werk te doen. (zie ook het antwoord dat ik aan Joost van der Valk gegeven heb)

Vriendelijke groet,

Martin 
Hendrik ten Berge zei:

Hallo Joost en Martin,

Ik wil graag even reageren op de uitdrukking “invoering van communicatieve zelfsturing”. Ik denk niet dat communicatieve zelfsturing kan worden “ingevoerd”.

Identiteit, en ook collectieve identiteit, zijn ontwikkelingsprocessen. Mythen, cultuur en gewoontes zijn de bronnen die deze processen stabiliseren. Dat is nodig, want nieuwe sociale samenlevingsvormen stuwen het proces van de persoonlijke en collectieve ontwikkeling voort. Op grond daarvan ontstaat er voor iedere persoon, en groep van personen een geheel eigen, gevoelsmatige werkelijkheidsbeleving. Indien die beleving zelfherkenning toestaat, dan nestelen zich de emoties in de terugmelding naar de bron als positieve gevoelens van geborgenheid en rechtvaardigheid. De sturing van het eigen ontwikkelingsproces verloopt dan betekenisvol en er is sprake van syntonie.

Maar als de sturing van de identiteitsconstructieprocessen niet meer harmonisch kunnen worden teruggekoppeld, en zodoende de aangeboorde bronnen onvoldoende bijdragen aan stabiliteit, dan komt de bruikbaarheid van het sociale werkelijkheidsbeeld en daarmee ook het inzicht in de eigen situatie in gevaar. Dan kan de zelfexpressie van mens en collectief niet meer in voldoende mate worden afgebeeld op de bestaande samenlevingspatronen. De emoties die dan worden opgeroepen door het natuurlijk leerproces der menselijke identiteit boren nieuwe bronnen aan die zingeving mogelijk maken in de richting van de ontwikkeling der menselijke capaciteit. Want waar plaats is voor “eigen identiteit” als proces in het communicatieve denksysteem, kunnen emoties verbonden met zelfsturing zich nestelen in een nieuwe stabiliteitslaag van de cultuur.

Hartelijke groet,

Hendrik

Hallo Martin,

Ik ben het helemaal met je eens dat communicatieve zelfsturing overal in de kiem aanwezig is. En inderdaad, we kunnen het leren herkennen en sociaal te consolideren. Ik wil er vooral op wijzen dat de overgang naar communicatieve zelfsturing een maatschappelijk ontwikkelingsproces is dat zich weliswaar voltrekt in nauwe relatie met individuele ontwikkelingsprocessen, maar dat niet door individuele personen direct kan worden aangestuurd. Zo van: “wat ga je vanmiddag doen?” “Ik ga communicatieve zelfsturing in onze voetbalclub invoeren!”

Het is interessant om te zien dat maatschappelijke ontwikkelingen langs spanningslijnen verlopen die zowel historische als eigentijdse breukvlakken vertonen. Indicaties in de huidige samenleving zijn constateringen zoals: “mensen denken alleen nog aan zichzelf..”, “er zijn geen normen en waarden meer..”, “politici kun je niet vertrouwen..”, enz.. Het zijn spanningen in de gemeenschapsbeleving die optreden omdat de groeiende diversiteit in de samenleving zich steeds meer buiten het bereik komt van de externe sturing van de sociale regelsystemen. Individueel gemotiveerde sturingsvormen verhogen de diversiteit, en daarmee de complexiteit in de samenleving. Het zijn vormen van sturing die zich niet tegen de achtergrond van het sociale regelsysteem kunnen legitimeren. Daarom is het sociale regelsysteem, voorlopig nog, een te vijandig milieu voor deze sturingsvormen om te kunnen overleven. Maar dat neemt niet weg dat ze, wat jij ook zegt: “wel met horten en stoten aanwezig zijn”.

Hartelijke groet

Hendrik

Antwoorden op discussie

RSS

© 2024   Gemaakt door Ad van Vugt.   Verzorgd door

Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden